<<< powrót :::
Maciej Grzybowski
Maciej Grzybowski jest jednym z najciekawszych młodych pianistów polskich.
W latach 1991-92 współpracował z orkiestrą "Sinfonia Varsovia". W roku 1992 zdobył nagrodę główną na I Konkursie Muzyki XX Wieku dla Młodych Wykonawców zorganizowanym w Warszawie przez Polskie Towarzystwo Muzyki Współczesnej. Posiada w swoim dorobku nagrania fonograficzne, radiowe i telewizyjne. Występuje jako solista i kameralista, m.in. z Jadwigą Rappe, Jerzym Artyszem, IvanemMonighettim, Januszem Palecznym, Kwartetem Camerata, Kwartetem Śląskim,Jackiem Kaspszykiem, Jerzym Maksymiukiem.
Od 1992 roku jest członkiem zespołu Nonstrom. Wziął udział w wielu prestiżowych imprezach i festiwalach, m.in. w Warszawskiej Jesieni, Musica Polonica Nova we Wrocławiu, Biennale Muzyki Współczesnej w Zagrzebiu, Hofkonzerte im Podewil w Berlinie, Forum Lutosławskiego w Warszawie,Festiwalu Muzycznym Polskiego Radia w Warszawie.
Jest znakomitym interpretatorem muzyki współczesnej, m.in. Albana Berga, Arnolda Schoenberga, Pawła Mykietyna , Pawła Szymańskiego, a także fenomenalnego, zapomnianego a uznanego za jednego z najwybitniejszych polskich twórców XX wieku - Andrzeja Czajkowskiego.
Urodził się w Warszawie.
Artystyczną działalność rozpoczął w 1990 r.
Posiada w swoim dorobku nagrania fonograficzne, radiowe i telewizyjne. Występuje jako solista i kameralista m.in. z Dorotą Anderszewską, Anną Karasińską, Urszula Kryger, Olgą Pasiecznik, Jadwigą Rappé, Agatą Zubel, Jerzym Artyszem, Andrzejem Bauerem, Krzysztofem Bąkowskim, Krzysztofem Chorzelskim, Jonathanem Del Marem, Jakubem Jakowiczem, Jackiem Kaspszykiem, Adamem Klockiem, Adamem Kruszewskim, Jerzym Maksymiukiem, Wojciechem Michniewskim, Ivanem Monighettim, Markiem Mosiem, Januszem Olejniczakiem, Pawłem Mykietynem, Wojciechem Rajskim, Håkanem Rosengrenem oraz Kwartetem Camerata, Kwartetem Śląskim, Royal String Quartet, Orkiestrą AUKSO, Orkiestrą Leopoldinum, NOSPR-em, Orkiestrą Sinfonia Varsovia, Orkiestrą Filharmonii Krakowskiej, Polską Orkiestrą Radiową, Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Narodowej.
Swoje dzieła dedykowali mu Paweł Mykietyn („Epifora”) i Paweł Szymański („Singletrack”). Jest także autorem fortepianowego utworu „Pezzo Vitcazzo” („Musica vitcaziana”). Czterokrotnie nominowany do Paszportu „Polityki”.
„Jego interpretacje Bacha, Berga, Schönberga, Szymańskiego, Mykietyna są genialne! W odczytywaniu Bacha dzisiaj z pewnością nie ma sobie równych! (...) Jakież to ożywcze i ekscytujące obcować z tak wielką sztuką interpretacji kongenialnej!”
Bohdan Pociej
„Kreacja młodzieńczej Sonaty Berga oraz Sześciu krótkich utworów fortepianowych Schönberga mogłaby iść śmiało w konkury z nagraniami Goulda czy Polliniego” Marcin Gmys
"Jest największym pianistą, jakiego w życiu słyszałem (...) Jego Scarlatti jest nieziemski, inny od wszystkich innych wykonań, jakie w życiu słyszałem; przewyższa wszystko, co w życiu słyszałem. On ODDYCHA TĄ MUZYKĄ, wydobywa z niej charakter, jakiego nie znalazł nikt inny (...) Jest fenomenem, cudem, ideałem, geniuszem wyjątkowym. Jego Debussy i Ravel są zupełnie unikatowi (...) Często sobie przypominam jak grał Debussy'ego i Scarlattiego. Nieodwracalnie zapadły mi w pamięć. To było zupełnie fascynujące i niezapomniane."
Walter Arlen (Los Angeles Times)
Dorobek artystyczny
1991-1992 - współpracował z orkiestrą Sinfonia Varsovia pod batutą takich mistrzów, jak Jan Krenz, Witold Lutosławski, Krzysztof Penderecki, Grzegorz Nowak.
1992 - zdobył Nagrodę Główną i Nagrodę Specjalną na I Konkursie Muzyki XX wieku dla Młodych Wykonawców zorganizowanym w Warszawie przez Polskie Towarzystwo Muzyki Współczesnej.
1996-2000 - (wespół z Justyną Rekść-Raubo) był kierownikiem artystycznym stołecznego cyklu koncertowego „NONSTROM prezentuje”.
1997 - uznany za Indywidualność Roku występuje na specjalnym koncercie Programu I TVP.
1992-2005 - członek zespołu NONSTROM, z którym w 1998 roku zdobył Nagrodę Specjalną na IV Międzynarodowym Konkursie Muzycznym w Düsseldorfie.
2003/2004 - dzięki zaangażowaniu i zapałowi prof. Michała Bristigera doprowadził do wykonania ponad 100 minut muzyki fenomenalnego, zapomnianego, a uznanego za jednego z najwybitniejszych polskich twórców XX w. światowej sławy pianisty i kompozytora - Andrzeja Czajkowskiego.
2005 - debiutował w bolońskiej Sali Mozarta – gdzie jego recital złożony z dzieł Chopina, Andrzeja Czajkowskiego, Mykietyna i jego własnego utworu okrzyknięty został artystycznym wydarzeniem ostatnich lat.
2005 - miał miejsce jego debiut w USA (Nowy Jork, Long Island), gdzie wystąpił z recitalem.
2006 - wziął udział w trzech koncertach (recital, koncert kameralny, koncert z orkiestrą) na bezprecedensowym i uznanym za jedno z najważniejszych wydarzeń artystycznych roku Festiwalu Muzyki Pawła Szymańskiego, odbywającym się w radiowym Studiu im. Witolda Lutosławskiego w Warszawie i rejestrowanym na DVD.
2006 - zadebiutował na scenie operowej Teatru Wielkiego w Warszawie w roli pianisty w „Zapiskach tego, który odszedł” Janaczka i „Sonetach Szekspira” Mykietyna – zainscenizowanych przez Leszka Mądzika i wyreżyserowanych przez Łukasza Kosa.
2007 - podczas międzynarodowego festiwalu Sacrum Profanum podczas jednego wieczoru wykonał w Filharmonii Krakowskiej komplet Sonat fortepianowych Charlesa Ivesa, co zostało uznane za jedno z najważniejszych wydarzeń imprezy.
2008 - dokonał polskiego prawykonania Koncertu fortepianowego Andrzeja Czajkowskiego.
2008 - debiutował w Wielkiej Brytanii na festiwalu Sounds New w Canterbury, występując obok Arditti Quartet, London Sinfonietta czy Ensemble Interconterporain.
2008 - występując obok takich gwiazd jak Ivo Pogorelich czy Grigorij Sokołow brał udział w kolejnej edycji warszawskiego Festiwalu „Chopin i jego Europa”. Podczas festiwalu wykonał II Koncert fortepianowy Andrzeja Czajkowskiego.
2009 – ponownie zaproszony na Festiwal w Cantenbury wystąpił tam z Olgą Pasiecznik i Kwartetem Śląskim. W maju miał miejsce jego debiut londyński (I Koncert Dymitra Szostakowicza w St. John’s Smith Square).
2009 – w czerwcu wystąpił w Łodzi obok gwiazd światowej pianistyki na festiwalu mistrzowskich recitali „Piotr Anderszewski i przyjaciele”
2009 – jako gość specjalny występuje jako pianista i dyrygent w spektaklu stołecznego Teatru Narodowego „Marat/Sade” Petera Weissa w reżyserii Mai Kleczewskiej. Laureat Nagrody im. Aleksandra Zelwerowicza przyznanej całemu teatralnemu zespołowi za tę kreację.
2010 - podczas kolejnej edycji festiwalu „Chopin i jego Europa” w sierpniu zaprezentował Koncert Romana Maciejewskiego (z Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Narodowej pod dyrekcją Michała Dworzyńskiego). We wrześniu został zaproszony do udziału w koncercie w Filharmonii Narodowej - do prawykonania utworu Pawła Szymańskiego zamówionego przez Instytut Adama Mickiewicza z okazji 10-lecia jego działalności.
W planach na rok 2013 ma także m.in. polskie i zagraniczne wykonania Koncertu Witolda Lutosławskiego oraz lipcowy występ w Bregencji z orkiestrą Wiener Symphoniker pod batutą Paula Daniela w II Koncercie op. 4 Andrzeja Czajkowskiego
Przygotowuje się do nagrania trzeciej płyty – z muzyką Bacha.
Udział w festiwalach
”Warszawska Jesień”, „Musica Polonica Nova” we Wrocławiu, „Musica Electronica Nova” we Wrocławiu, „Biennale Muzyki Współczesnej” w Zagrzebiu, „Hofkonzerte im Podewil” w Berlinie, a także we Lwowie, w Kijowie, w Odessie, „International Piano Stars” w Liepai, „Forum im. W. Lutosławskiego” w Warszawie, „Warszawskie Spotkania Muzyczne”, Festiwal Muzyczny Polskiego Radia w Warszawie, podczas jednego z których wystąpił z dwoma półrecitalami z Nelsonem Goernerem i Piotrem Anderszewskim, Festiwal Muzyki Kameralnej „Kwartet Śląski i jego goście” w Rybnej, „Last Night of the Proms” podczas którego wykonał Koncert Griega z katowickim NOSPR-em pod dyrekcją Jonathana Del Mara, „Sacrum Profanum” w Krakowie, Festiwal Muzyki Polskiej w Krakowie, „Sounds New” w Canterbury, „Chopin i jego Europa” w Warszawie, „Piotr Anderszewski i przyjaciele”.
Wydane płyty
2004 - debiutancka autorska płyta z utworami Bacha, Berga, Mykietyna, Schönberga i Szymańskiego (Universal Music Polska). Nominacja do nagrody Fryderyk.
2006 - druga solowa płyta z dziełami Pawła Szymańskiego (EMI Classics). Nominacja do nagrody Fryderyk.
