<<< powrót :::
KOCUDZA -- THEATRUM VITAE ET MORTIS
Pieśń ludowa komentuje życie skupiając się na jego węzłowych punktach: narodzinach, śmierci, żałobie; wyraża najgłębsze uczucia: miłość, osierocenie, ból; poucza i wskazuje drogę. Wszystko to w sposób prosty i dobitny, choć często symboliczny -- przy użyciu figur, przykładów, przypowieści. Są to najczęściej pieśni epickie, opowiadające historie, które wprowadzone są w obszar mitu -- nie to, że wydarzyły się kiedyś, lecz wydarzają się ciągle.
Sprawy ostateczne, dobro i zło mają tu swoich aktorów, scenerię, narrację i dramatyczne przełomy. To teatr życia i śmierci.
Kocudza to wieś niedaleko Biłgoraja, w lubelskim. Zachowała się tam nie tylko swoista gwara, lecz także bogata kultura pieśni, niestety w dzisiejszym młodym pokoleniu z rzadka tylko kultywowana. Beata Oleszek śpiewała pieśni "od zawsze"; nauczyła się ich od swojej Mamy i "Pań", czyli starych mieszkanek wsi pamiętających początki wieku XX.
Użyte instrumenty tradycyjne, na których gra Maciej Kazinski, to suka kocudzka (zrekonstruowany historyczny instrument z tego regionu), fidel, liry korbowe i fisharmonia.
Dzisiaj występuje z Jackiem Hałasem - wędrownym bardem.
