: pl : en
: o festiwalu
: program
: wykonawcy
: archiwum
: sponsorzy
patroni
: kontakt |
<<< powrót :::
Zygmunt Konieczny
Kompozytor muzyki teatralnej i filmowej, twórca piosenki literackiej. Urodził się 3 stycznia 1937 r. w Krakowie i z tym miastem związany jest do dziś. Studiował w krakowskiej Akademii Muzycznej na wydziale kompozycji w l. 1956 - 62. W 1959 r. debiutował w słynnym kabarecie literackim "piwnica pod Baranami" i przez kilka lat był jego jedynym, profesjonalnym kompozytorem. Stworzył oryginalny styl piosenki, w której muzyka interpretuje poetycki tekst, wydobywa znaczenia, stwarza emocje.
Nazywają go "wesołym kompozytorem smutnych piosenek". Tworzył muzykę do tekstów wybitnych poetów polskich i obcych, interpretowanych przez wielu wykonawców, z których najbardziej znana jest Ewa Demarczyk.
Zygmunt Konieczny od początku swej drogi twórczej współpracuje z teatrem. Napisał muzykę do bardzo wielu spektakli. Do najgłośniejszych należą: K. Swinarskiego "Sen nocy letniej", "Dziady", "Wyzwolenie", w reżyserii A. Wajdy "Biesy", "Noc listopadowa", "Dybuk", "Klątwa", w reżyserii J. Jarockiego "Wiśniowy sad", "Portret", "Mewa", w reżyserii T. Łomnickiego "Do piachu", "Affabulazione", w reżyserii K. Nazara "Hamlet", "Nie - Boska Komedia", w reżyserii J. Englerta "Mistrz i Małgorzata", "Wniebowstąpienie", w reżyserii M. Grabowskiego "Opis obyczajów". Jego muzyka zawsze stanowi integralną część przedstawienia, współtworzy inscenizację teatralną, a niekiedy odgrywa wręcz dominującą rolę, jak w wypadku "Nocy listopadowej" w reż. A. Wajdy czy "Sztukmistrza z Lublina" w reż.J. Szurmieja.
Zygmunt Konieczny jest twórcą muzyki do ponad stu filmów fabularnych, telewizyjnych
i krótkometrażowych. Wielokrotnie współpracował z takimi reżyserami jak H. Kluba "Słońce wschodzi raz na dzień", A. Krauze "Palec boży", A. Wajda "Biesy", W. Marczewski "Zmory", "Klucznik", "Ucieczka z kina Wolność", T. Konwicki "Jak daleko stąd jak blisko", "Dolina Issy", "Lawa", A. Barański "Lucyna", "Tabu", S. Różewicz "Opadły liście z drzew", "Śmieszny staruszek", J. Mołodecki "Słoneczko", "Szczególne małe sny", "Gdzie jesteś Święty Mikołaju", J.J. Kolski "Pogrzeb kartofla", "Jańcio Wodnik", "Grający z talerza", "Historia kina w Popielawach", "Pornografia", M. Meszaros "Po drodze", "Imre Nogia - Niepochowany".
W ostatnich latach Zygmunt Konieczny tworzy duże formy muzyczne. Wymienić należy m.in. "Powstanie warszawskie", "Wyspiański Koniecznego", "Serce moje gram" do utworów
S. Wyspiańskiego, "Litania polska" do wierszy ks. J. Twardowskiego.
Twórczości Zygmunta Koniecznego to zjawisko wyjątkowe. W filmie, w teatrze, w kabarecie, wreszcie na estradzie ma on do powiedzenia bardzo wiele i mówi to własnym, odrębnym a bardzo pięknym językiem muzycznym. Nie dziwi tedy, że obsypano go wieloma nagrodami.
Trudno w krótkim tekście nawet wspomnieć o wszystkich dokonaniach artysty: o muzyce do baletów, o szopce krakowskiej pokazywanej w Paryżu, o oratorium w rocznicę powstania Warszawskiego. Łatwiej byłoby wyliczyć płyty z jego muzyką, tych bowiem jest zadziwiająco mało, co jest swego rodzaju skandalem. Istotne wszakże jest to, że muzykę tą ciągle się gra, że ciągle urzeka nowych wykonawców i nowych słuchaczy.
(http://www.zygmuntkonieczny.art.pl/biografia.html, Witold Turdza)
|